G szkód

См. также в других словарях:

• szkoda — ż IV, CMs. szkodzie; lm D. szkód 1. «strata materialna lub moralna; uszczerbek» Niepowetowana, wielka szkoda. Szkoda materialna, moralna. Szkoda na zdrowiu, na opinii. Szkody w ludziach, w sprzęcie. Doznać szkody. Narazić kogoś na szkodę. Ponieść …   Słownik języka polskiego

• szkodnictwo — n III, Ms. szkodnictwowie, blm 1. «wyrządzanie szkód, głównie materialnych, powodowanie strat; szkodzenie komuś, czemuś» Szkodnictwo gospodarcze, społeczne. 2. «wyrządzanie szkód gospodarce ludzkiej przez zwierzęta szkodniki (np. przez mole,… …   Słownik języka polskiego

• Варминский говор польского языка — …   Википедия

• wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

• autocasco — [wym. autokasko] n ndm «ubezpieczenie samochodu od szkód mogących powstać wskutek wypadku drogowego, złośliwego lub lekkomyślnego uszkodzenia pojazdu przez osoby trzecie, pożaru i kradzieży» Ubezpieczenie autocasco. Opłacać autocasco …   Słownik języka polskiego

• indemnizacja — ż I, DCMs. indemnizacjacji; lm D. indemnizacjacji praw. «odszkodowanie, wynagrodzenie strat i szkód» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• kompensata — ż IV, CMs. kompensataacie, blm 1. «wyrównywanie wzajemnych roszczeń, należności, pretensji; odszkodowanie z tytułu poniesionych wydatków; rekompensata» Kompensata za utracony majątek. 2. «wyrównanie, powetowanie strat, szkód, wszelkich braków itp …   Słownik języka polskiego

• naprawa — ż IV, CMs. naprawawie; lm D. naprawaaw 1. «doprowadzenie czegoś do stanu używalności, do porządku, usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń; naprawienie, reperacja, remont» Drobna, gruntowna naprawa. Naprawa bielizny, obuwia, zegarka, telewizora,… …   Słownik języka polskiego

• naszkodzić — dk VIa, naszkodzićdzę, naszkodzićdzisz, naszkodzićszkodź, naszkodzićdził «wyrządzić wiele szkód» Zające naszkodziły w sadzie. Naszkodził sobie w życiu przez swoją opieszałość …   Słownik języka polskiego

• niekorzystny — niekorzystnyniejszy 1. «nie przynoszący korzyści, będący przyczyną strat, szkód; niezyskowny, niepomyślny» Niekorzystny zakup. Niekorzystna transakcja, umowa. Sprawa przyjmuje niekorzystny obrót. 2. «wypadający na czyjąś niekorzyść; niepochlebny …   Słownik języka polskiego